Yaklaşık 1 ay sonra 90 dakikasını izleyebildiğim ilk maç , bu maç oldu. Gençlerbirliği maçının ilk 45 dakikasını izlemek hasreti yeterince dindirmemişti. Bu haftaiçi maçı o açıdan ilaç gibi geldi.
90 dakika sonunda 2-2'lik sonuçla finale yükselmiş olsak da, özellikle ilk 20 dakikanın korku filmi kıvamında geçtiğini unutmak mümkün değil. Erken gelen gol sonrası birçok etkili atak yapan Gaziantepspor, Simao ile golü bulana kadar turun garanti olmadığını gösterdi bize. Serdar Kurtuluş'un 32.dakikada topla elle oynaması ve akabinde gelen gol basındaki başlıklardan birini kullanmak gerekirse bize 'hayat verdi'.
Golü bulmamıza rağmen tam olarak rahat değilken, Gaziantepspor'un tüm ümitlerini bitiren gol ise Almeida'dan geldi. O saatten sonra Olcan'ın bulduğu güzel ikinci gol sadece maddi anlamda kayıp oldu bizim için.
Ligin iyi top oynayan takımlarından birini genelde iyi oynanmayan iki maç sonrasında elemek ilginç olsa da, bir yandan da bunu oyuncu kalitemize ve skoru bir anda değiştirebilecek oyuncu sayımızın fazla oluşuna bağlasak yanlış olmaz sanırım. Tabii bu yazılanların yanısıra şansın da yanımızda olduğunu unutmamak gerek.
Finalde rakip belalımız İstanbul BŞB. İnönü'de ve Olimpiyat'ta genellikle başımıza bela olan İstanbul BŞB, bakalım Kayseri'de bizden kurtulabilecek mi...
Maç ile ilgili sayfalar: 2010/11 Türkiye Kupası'nda BEŞİKTAŞ - İstatistikler 2010/11 - Türkiye Kupası Tarihi I - Türkiye Kupası Tarihi II
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder